Żółw błotny to jedyny rodzimy gatunek żółwia występujący naturalnie w Polsce. Ten fascynujący gad, będący świadkiem historii naszych ekosystemów wodnych, wymaga szczególnej uwagi i ochrony. Poznaj miejsca jego występowania oraz działania podejmowane na rzecz zachowania gatunku.
Charakterystyka żółwia błotnego
Żółw błotny (Emys orbicularis) to gatunek średniej wielkości, osiągający długość pancerza do 20 cm. Charakteryzuje się ciemną barwą karapaksu z żółtymi plamkami oraz czarną skórą pokrytą jasnymi kropkami. Preferuje następujące siedliska:
- starorzecza i rozlewiska rzeczne
- płytkie jeziora z bogatą roślinnością
- stawy śródleśne i torfowiska
- kanały melioracyjne z wolno płynącą wodą
- zabagnione tereny z dostępem do miejsc nasłonecznionych
Status ochrony i zagrożenia
Żółw błotny znajduje się pod ścisłą ochroną gatunkową w Polsce. Główne zagrożenia dla jego populacji to:
- degradacja naturalnych siedlisk
- osuszanie terenów podmokłych
- zanieczyszczenie wód
- fragmentacja obszarów występowania
- konkurencja ze strony inwazyjnego żółwia czerwonolicego
- niszczenie lęgowisk przez drapieżniki
Inicjatywy ochronne i reintrodukcja
Programy reintrodukcji w Polsce
Najważniejsze obszary występowania żółwia błotnego w Polsce obejmują:
| Region | Główne stanowiska |
|---|---|
| Pojezierze Mazurskie | Jezioro Śniardwy, okolice Mikołajek |
| Polesie Lubelskie | Poleski Park Narodowy, okolice Włodawy |
| Pomorze | Park Narodowy „Bory Tucholskie” |
| Wielkopolska | Dolina Noteci, okolice Konina |
Współpraca i edukacja społeczna
Ochrona żółwia błotnego wymaga zaangażowania wielu podmiotów. Realizowane działania obejmują:
- monitoring stanowisk występowania gatunku
- tworzenie sztucznych lęgowisk
- zabezpieczanie miejsc składania jaj
- edukację lokalnych społeczności
- współpracę z rolnikami w zakresie ochrony siedlisk
- prowadzenie badań naukowych nad biologią gatunku